Ik wil mooie beelden maken. Wat fotografie betreft ben ik tamelijk perfectionistisch. En dat is soms best lastig als je onder de druk van tijd en kostenbesparing van je klant moet werken. Regelmatig kijk ik naar het werk van topfotografen. Het inspireert me en motiveert me om nog beter mijn best te doen. Maar het lijkt wel of ik niet vooruit kom. Het liefst zou ik gelijk op dat niveau willen fotograferen. Maar… there are no shortcuts. Iedereen moet zijn eigen fotografie-stijl in zijn eigen tempo ontwikkelen. En dat kost je veel tijd, veel energie en andere investeringen. Ook veel teleurstellingen, want niet elke shoot levert topbeelden op. En de lat verleg je ook steeds een stukje omhoog. Die ontevredenheid zorgt ervoor dat je steeds beter gaat presteren. Maar tegelijkertijd houdt het je ook ongelukkig en geeft het je een gevoel dat je stil staat, niet vooruit komt.
Soms is het goed om een moment heel bewust naar je eigen fotografie te kijken. Als ik mijn fotografie nu vergelijk met bijvoorbeeld vijf jaren geleden, zie ik toch wel opmerkelijke verschillen. Ik zie wel degelijk vooruitgang in mijn fotografisch werk, klantenkring, relaties en visie. De ontwikkeling zit er wel in. Alleen gaat deze stap voor stap. There are no shortcuts.